wszechstronnie

wszechstronnie
wszechstronnie {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., wszechstronnieej, {{/stl_8}}{{stl_7}}od przym. wszechstronny: Wszechstronnie utalentowany artysta. Ktoś wszechstronnie wykształcony. Wszechstronnie zbadać problem. {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wszechstronnie — wszechstronnieej «uwzględniając wszystkie czynniki, aspekty czegoś; w szerokim zakresie, pod każdym względem» Poznać, zbadać coś wszechstronnie. Wszechstronnie wykształcony człowiek …   Słownik języka polskiego

  • chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika …   Słownik frazeologiczny

  • stracić — 1. Stracić głowę «pod wpływem emocji nie móc się zdobyć na spokojne, sensowne rozumowanie, przestać panować nad sobą, przestać myśleć logicznie»: Oferta tak bogata, że można stracić głowę, ceny o wiele niższe niż w Warszawie. TSt 3/2000. Nie mogę …   Słownik frazeologiczny

  • edukować — ndk IV, edukowaćkuję, edukowaćkujesz, edukowaćkuj, edukowaćował, edukowaćowany książk. «wychowywać głównie pod względem umysłowym; kształcić, uczyć (często z odcieniem ironicznym)» Wszechstronnie edukowany. Edukowała go ulica. edukować się «być… …   Słownik języka polskiego

  • humanizacja — ż I, DCMs. humanizacjacji, blm «wprowadzanie, głoszenie, propagowanie zasad humanizmu postawy intelektualnej i moralnej» Humanizacja życia. Humanizacja przemysłu, techniki. ∆ Humanizacja pracy «przekształcenie procesu pracy w taki sposób, aby… …   Słownik języka polskiego

  • obgadać — dk I, obgadaćam, obgadaćasz, obgadaćają, obgadaćaj, obgadaćał, obgadaćany obgadywać ndk VIIIa, obgadaćduję, obgadaćdujesz, obgadaćduj, obgadaćywał, obgadaćywany 1. pot. «naopowiadać o kimś rzeczy niepochlebnych, przedstawić kogoś w niekorzystnym… …   Słownik języka polskiego

  • pełno — pełnoniej 1. «tak, że się więcej nie zmieści; po brzegi» Nalać pełno wody do szklanki. 2. «bardzo wiele czegoś, pod dostatkiem; obficie» Pełno ludzi. Pełno roboty, interesów. W pokoju było pełno słońca. ◊ Wszędzie kogoś (czegoś) pełno «o kimś… …   Słownik języka polskiego

  • uzdolniony — uzdolnionynieni «odznaczający się zdolnościami; zdolny, utalentowany» Uzdolniony polityk, sportowiec. Uzdolnione artystycznie dziecko. Wybitnie, wszechstronnie uzdolniony człowiek …   Słownik języka polskiego

  • wyczerpujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. wyczerpywać. wyczerpujący w użyciu przym. «przedstawiający jakieś zagadnienie wszechstronnie, dogłębnie, szczegółowo; gruntowny, dokładny» Wyczerpująca odpowiedź. Wyczerpujący referat. Wyczerpujące dane …   Słownik języka polskiego

  • wykształcony — wykształconyceni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wykształcić (p.) wykształcony w użyciu przym. «mający ukończoną jakąś szkołę, szczególnie wyższą uczelnię, mający znaczny zasób wiedzy» Ktoś wszechstronnie wykształcony. Gruntownie, starannie… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”